A Citânia de Santa Luzia, coñecida localmente como a “cidade vella”, é un dos castros máis coñecidos do norte de Portugal e, sen dúbida, un dos máis importantes para o estudo da protohistoria e romanización do alto Miño. A súa estratéxica situación permitiulle non só dominar amplas zonas da zona costeira da ribeira, senón tamén controlar o movemento de entradas e saídas en Foz do Lima que, antigamente, sería navegable durante boa parte do seu curso.

O asentamento presenta unhas características moi singulares, fundamentalmente no que se refire ás estruturas arquitectónicas, destacando la estructura poligonal, empregada nalgunhas vivendas, que tiñan planta circular con vestíbulo ou adro e que, nalgúns casos, albergaban fornos de pan.