A Estación Arqueolóxica Alto da Fonte do Milho – Monumento Nacional – está situada nun espolón que domina o val do río Douro.

Os vestixios de ocupación remóntanse ao período comprendido entre o século I d.C. e os séculos IV/V d.C. Presenta un sistema defensivo formado por dúas liñas de murallas, construídas en xisto, co respectivo acceso situado ao S.O. , no seu conxunto, deulle o nome xeral de castellum ou vila fortificada.

As escavacións arqueolóxicas realizadas por Russell Cortez puxeron de manifesto a existencia dalgunhas dependencias orixinariamente dedicadas á actividade agrícola, entre as que destaca a presenza dun lagar -ou torcularium- para viño ou aceite de oliva, o que parece testemuñar a importancia que se lle atribúe ao cultivo e produción de viño. Na parte viva da vila atopáronse varios mosaicos policromados, decorados con figuras de peixes, que cubrían unha bañeira dun metro de profundidade.