En 1707, o Bispo de Braga D. Rodrigo de Moura Teles dispuxo a colocación da primeira pedra dun convento de monxas beneditinas, obedecendo así á solicitude do rei D. João V que cumpría o desexo do seu pai, D. Pedro II. Unha inscrición na parede xunto á entrada así o conta.

O exterior da Igrexa de Nosa Señora do Terço é moi sobrio e sinxelo, pero o interior alberga un dos mellores exemplos do barroco portugués, con unha combinación harmoniosa entre pintura, azulexos e talha.

O teito de artesoado de madeira e os paneis de azulexos que cubren totalmente o corpo da igrexa, pintados en 1713 polo mestre António de Olivera Bernardes, mostran unha iconografía riquísima sobre a vida de San Bieito. Na capela maior, P.M.P., outro mestre azulexeiro barroco, asina dous paneis contando a fundación do monumento e a entrada da primeira monxa no convento.

Tamén cabe destacar o traballo do púlpito de dose atribuído a Gabriel Rodrigues Álvares e os altares de talha dourada atribuídos a Ambrósio Coelho que completan o programa decorativo da igrexa, de recoñecida calidade.