A Igrexa Nai de Barcelos, dedicada a Santa Maria Maior, é un monumento que mantén a súa robustez medieval en aparencia, embellecido por elementos decorativos e arquitectónicos que revelan a imposición do estilo gótico nunha estrutura románica. A súa construción comezou na segunda metade do século XIV por iniciativa de D. Pedro, III Conde de Barcelos, cuxas armas están gravadas nas arquivoltas do portal principal.

No seu interior, os históricos capiteis románicos afirman o ambiente medieval, contrastando cos paneis de tella de 1721, que presentan escenas da vida da Nosa Señora. Nas distintas capelas laterais destaca a decoración barroca, en particular os altares dourados. Na capela maior, hai unhas pinturas manieristas que representan a Anunciación e a Adoración dos Pastores. A igrexa é un dos máximos expoñentes da arquitectura románica no norte do país e sufriu importantes transformacións ao longo dos séculos XV ao XVIII. No século XX restaurouse o rosetón, e no lado sur da fachada hai un campanario que data do século XVIII. Está clasificado como Monumento Nacional desde 1927.