Con orixes no século XI, polo menos, como é testemuño a inscrición sepulcral de Galindus atopada no cemiterio, a igrexa de Santa Cristina de Serzedelo é un exemplo característico do románico rural no concello de Guimarães. O templo que hoxe vemos data do século XIII, e formaría parte dunha estrutura monástica, probablemente beneditina, da que pouco sabemos, pero que contaba con amplas propiedades e ingresos na zona que hoxe corresponde á parroquia de Serzedelo.

O templo, de planta lonxitudinal, está marcado polo nártex con función funeraria, cuxa construción non foi moi posterior á primitiva igrexa románica, xa que mantén as mesmas características arquitectónicas, concretamente as ménsulas. No exterior destaca o gran muro que sostén o campanario, lembrando o papel que a campá tiña na marca da vida parroquial. Tamén hai unha segunda capela funeraria construída no século XIV e que hoxe serve de sancristía. Os portais, bastante sinxelos, presentan semellanzas na linguaxe decorativa coa da Igrexa de São Miguel do Castelo.
A iluminación realízase mediante ocos nas portadas axiais, en arquivolta completa, nas fachadas laterais, no arco triunfal e na parte superior do presbiterio. Os remates das fachadas son a dúas augas, o nártex e a nave están coroadas con cruces patadas e na capela maior cunha cruz floreada.

A medida que avanza o século XIV, a estrutura monástica comeza a decaer, o que levou a que no século XV se converta en Colexiata, e a principios do XVI pasa a ser Igrexa Parroquial, polo que pouco despois pasa a ser parte dunha nova Comandancia da Orde de Cristo.

Nesta ruta e máis precisamente no século XVI, o interior da igrexa estaría cuberto por un amplo conxunto de pinturas murais, onde se poden atopar diferentes representacións, como a “Coração da Virgem”, o “Martírio de S. Sebastião”, S. Brás, Stº António e o “milagre de S. Martinho”, pero onde a representación da Anunciación se presenta como unha das de máxima calidade artística.
No século XVII a Comandancia pasou a mans dos Condes de Ericeira, atribuíndose a iniciativa da execución do artesonado da Capela Maior ao IV Conde, D. Francisco Xavier de Menezes.