Descoñécese a data exacta da súa fundación, pero todos os sinais apuntan á súa orixe como mosteiro familiar e dúplex.O rexistro documental máis antigo procede do ano 956, pero é moi probable que se refira ao dobre mosteiro anterior de San Salvador e San Agustín. A primeira noticia sería, pois, a de 1087 na que se fai unha doazón ao mosteiro de Celanova da cuarta parte do mosteiro de Sobrado de Trives. Daquela era un mosteiro masculino. A partir de 1175 os documentos xa confirman a existencia dunha abadesa á súa cabeza. En 1228, Afonso IX estableceu o seu coto. Non era un mosteiro con grandes posesións. En 1584 Filipe II, ante a súa necesidade de diñeiro para financiar a mariña real, previa autorización de Gregorio IX, incorporou á Coroa, entre outras, o coto de Sobrado de Trives e as súas parroquias de San Salvador de Sobrado e San Miguel de Somoza.
Ante as reiteradas queixas de Sobrado, o rei finalmente devolveu o seu coto en 1593 mediante un privilexio polo que se comprometía a non quitarllo nin aos seus sucesores de novo. En 1499 frei Rodrigo de Valencia visitou o mosteiro para iniciar os trámites para a súa incorporación á Congregación Beneditina de Valladolid, á que a súa abadesa opuxo unha gran resistencia. En 1504 Xulio II confirmou a súa anexión a San Paio de Antealtares. O mosteiro de San Salvador de Sobrado de Trives foi anexionado a San Pelayo de Antealtares por Xulio II o 1 de outubro de 1504.