Guimarães posúe unha colección de alto valor patrimonial, con camelias únicas en Europa pola súa especie, rareza e tamaño, polo que se recomenda a visita gratuíta aos seguintes lugares: Casa do Costeado; Pazo da Vila Flor; Largo Martins Sarmento (Largo do Carmo); Viveiros Flavio; Quinta de Margaride e as Murallas do Mosteiro de Santa Mariña.

Camelias: orixes e historia
As camelias son nativas do Extremo Oriente e a maioría das especies de China. A designación do xénero Camellia foi o resultado dunha homenaxe de Linneo ao gran botánico Josef Kamel, que na nomenclatura botánica permitiu que a combinación binaria formada polo nome do xénero incluíse o seu nome seguido dun epíteto específico, a orixe (Camellia xapónica L.). En Europa, as camelias son practicamente coñecidas, explotadas e utilizadas como plantas ornamentais (flores e follaxe). Porén, a Camellia sinensis coñécese como a planta do té ou chazeiro, cuxa produción se centra principalmente nas follas, que unha vez preparadas se usan en infusión e a súa explotación en Europa só se realiza na illa de S. Miguel dos Azores. Descoñécese a data exacta de chegada das primeiras camelias ornamentais vivas a Europa, aínda que hai algunha evidencia ben referenciada. Desde comezos do século XVI cómpre ter noticias do contacto portugués co sueste asiático, concretamente por parte de Alfonso de Albuquerque, e en 1543 os portugueses foron os primeiros europeos en chegar a Xapón, permanecendo como comerciantes e misioneiros durante varios anos (1638). Non obstante, non foi ata o século XIX cando as camelias foron moi coñecidas en Europa.

O folleto está dispoñible para consulta e descarga aqui.