O Parque Natural de Alvão, con 7.238,3 hectáreas, é unha zona esencialmente granítica con algunhas manchas de xisto, e tamén conta con numerosos afloramentos rochosos. Das liñas de auga, moi xuntas, destaca o río Olo, asociado á famosa fervenza das Fisgas do Ermelo.

Presenta unha cuberta arbórea é variada, con carballeiras, nas zonas máis altas, e bosques mixtos de frondosas que se alternan con plantacións exóticas. Preto dos cursos de auga, onde acude a beber fauna variada, destaca a presenza dunha fermosa árbore, o bidueiro. As zonas agrícolas inclúen campos de centeo (cereal de altitude), millo e patacas, marismas, onde se cría o gando maronés, e baldíos, onde se pastan as cabras. Nas ladeiras, a carón dos cursos de auga, desenvolveuse un sistema de rego centenario que distribúe a auga corrente por toda a prada, evitando a formación de xeo, son os lameiros ou prados de alta biodiversidade. Tamén merece a pena mencionar unha ampla área de matorral.

Aquí atópanse plantas raras, como a orvalhinha ou a rorela (Drosera rotundifolia), unha especie carnívora que crece en terreos pobres encharcados e nas beiras dos cursos de auga, enriquecendo a flora local. Na fauna típica das montañas do interior norte destaca a presenza do lobo ibérico, e unha interesante procesión de anfibios e réptiles. Destaca tamén a bolboreta azul da turba (Phengaris alcon), que habita en turbeiras e marismas húmidas onde se atopa a genciana de madeira (Gentiana pneumonanthe) e as formigas do xénero Myrmica, que depende de ambas para completar o seu ciclo de vida .

Característicos da comarca de Trás-os-Montes, apreciar o tipo de asentamento e a arquitectura rural, exemplo da cal son as aldeas de Lamas de Olo, Ermelo e Barreiro.